notarics

<lat. notarius – mirzə, katib>

1. Müxtəlif sənədləri, hüquqi aktları təsdiq etmək vəzifəsi daşıyan rəsmi şəxs. <Kərbəlayı Qubad:> . . Bəy, olmazmı ki, bu işi notarius əli ilə eyliyək. Ü. H.. Oğlan durub, sandıqdan notarius tərəfindən möhürlənmiş bir kağız çıxarıb müsafirin qabağına qoydu. Ə. H..

2. Notarius idarəsi, kontoru. Notariusa getmək. Notariusda sənədləri təsdiq elətdirmək. – Aslan bəyin əlində notariusdan verilmiş kağız vardır. A. Ş..